* کریستف کلمب اولین تاجر برده در تاریخ

سوال اول:مشکل کریستف کلمب چه بود؟

پاسخ:به همه ما در مورد کریستف کلمب دروغ گفته شده است. قبل از پیمایش اقیانوس آرام او یک تاجر برده برای پرتغالی‌ها بود که مردم غرب افریقا را به پرتغال می‌برد تا آنها را به عنوان برده بفروشد. کلمب اولین تجارت برده در طول اقیانوس آرام را به راه انداخت وبرادر و پسرش کار او به عنوان تاجر برده از بومی‌های افریقا به اروپا و از افریقا به کاراییب را ادامه دادند. تحت دستور او به عنوان نایب و حکمفرمای جزایر کاراییب، 8 میلیون انسان کشته شدند و او نام خود را به عنوان اولین فردی که نسل‌کشی عمده مردم بومی را انجام داده، وارد تاریخ نمود. میراث کلمب، آمیخته با خون، خشونت و مرگ است. تعطیلات رسمی که روز کریستف کلمب را جشن می ‌گیرند نه تنها به کودکان یاد می‌دهد که برای انسانی خشن و قاتل بزرگداشت بگیرند، بلکه باعث می‌شود مردم از اقدامات نژادپرستانه‌ای که در سیستم اقتصادی، ی و قضایی وجود دارد، چشم‌پوشی کنند.

نام شریف آن بزرگوار فاطمه و مشهورترین لقب آن حضرت، «معصومه» است. پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسى بن جعفر (ع) و مادر مکرمه اش حضرت نجمه خاتون (س) است . آن بانو مادر امام هشتم نیز هست . لذا حضرت معصومه (س) با حضرت رضا (ع) از یک مادر هستند.

ولادت آن حضرت در روز اول ذیقعده سال ١٧٣ هجرى قمرى در مدینه منوره واقع شده است. دیرى نپایید که در همان سنین کودکى مواجه با مصیبت شهادت پدر گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت.

در سال ٢٠٠ هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.

یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. این جا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهلبیت (ع) را با حکومت حیله گر بنى عباس اظهار مى کرد. بدین جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده اى از مخالفان اهلبیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نیز مسموم کردند.

به هر حال ، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س)بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که مى فرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است. بزرگان شهر قم وقتى از این خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند; و در حالى که «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى کشید و عده فراوانى از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدوداً در روز ٢٣ ربیع الاول سال ٢٠١ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلى که امروز «میدان میر» نامیده مى شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد.

زندگی نامه یوسف پیامب

زندگی نامه

دوران تولد و کودکی

یعقوب فرزند اسحاق و نوۀ ابراهیم خلیل (ع) بود،یعقوب و برادرش(عیص) دوقلو بودند وچون یعقوب بعداز(عیص) به دنیا آمد اورا به این اسم نامیدند،اورا اسرائیل یعنی عبدالله می خواندند،زیرا در زبان سریانی(اسراء) به معنای عبد و(ایل) به معنای الله است.اورا اسرائیل می نامیدند،چون در زمرۀ خادمین بیت المقدّس بود.

اواولین کسی بود که داخل بیت الله می شد و آخرین کسی بود که از آنجا خارج می شد.او روشنایی بیت المقدّس را بر عهده داشت.

 یعقوب دارای دوازده پسر بود،فزوتیل،شمعون،لاوی،یهودا،ریالون،یشجر،بجماع

، لی،احاد،اشرکه نام مادر آنها(الیا)دخترخاله یعقوب بود و یوسف و بنیامین از زنی به نام راحیل بودند.فرزندان یعقوب همگی تنومند و زیبا روی بودند و یوسف زیباترین آنها بود،یکی از مخلوقات خداوند که خداوند نیمی از زیبایی های دنیا را در چهرۀ او قرار داد،به همین خاطراز همان دوران کودکی مورد حسادت برادرانش قرار می گرفت و یعقوب اورا از تمامی فرزندانش بیشتر دوست می داشت.روش بنی اسرائیل طوری بود که هر کس مرتکب ی می شد،او را به بندگی میگرفتند.یوسف در همان آغاز کودکی مورد توجه  خانواده و اقوام قرار داشت،عمه اش علاقه ی زیادی به یوسف داشت وبرای اینکه او را برای مدت بیشتری نزد خود نگه دارد،کمر بند اسحاق را زیرپیراهن یوسف پنهان کرد وبه او تهمت ی زد و بعد او را نزد خود نگه داشت.

یعقوب و خانواده اش هنگامی که وارد مصر شدند،حدود هفتاد و سه نفر بودند.

عادت یعقوب این گونه بود که هر روز قوچی را قربانی می کرد و آن را صدقه می داد.شبی به هنگام افطار فقیری به نام (ذمیال)بر در خانۀ او آمد،از اهل خانۀ یعقوب خواست تا مقداری غذا به او بدهند وگفت که گرسنه وغریبم،اما اهل خانه حرف های او را باور نکردند و ذمیال نا امید و دست خالی از در خانه یعقوب باز گشت.ذمیال آن شب را با گرسنگی وبا حمد خداوند به صبح رساند.در حالی که یعقوب فرزندانش با شکم سیر به خواب رفتنند.صبح فردا خداوند به سوی یعقوب وحی فرستاد که ای یعقوب بر بندۀ مومن رحم نکردی واو را در حالی که گرسنه و روزدار بود از در خانه ات راندی،اینک تو و فرزندانت باید مجازات شوید،بدان که بلا من اولیا را زود تر از دشمنانم فرا میگیرد و رویای یوسف درست در همان شب اتفاق افتاد.

یوسف در ان هنگام نه سال داشت،رو به پدرش صبح همان روز گفت:ای پدر، من در خواب یازده ستاره را با خورشید و ماه دیدم.همه انها بر من سجده می کردند.یعقوب گفت :ای پسرم خوابت را برای برادرانت حکایت نکن که برای تو نیرنگی می اندیشند.زیرا که شیطان برای آدمی دشمنی آشکار می باشد.

یعقوب دانست که وقت امتحان الهی فرا رسیده است وباید منتظر بلا باشد.برادران یوسف به خاطر توجه بیشتر یعقوب به او،کینه ای از یوسف به دل گرفتند.و گفتند،یوسف وبرادرش از ما نزد پدر دوست داشتنی تر هستند،به درستی که پدر ما،در گمراهی آشکاری است.یکی گفت:یوسف را بکشید،یا او را به سر زمین دوری بیاندازید،تا توجه پدرمان به ما معطوف شود.یکی از برادران گفت:او را در چاهی بیاندازید تا بعضی از مسافران او را پیدا کنند.